Preek vanuit de gemeente Menorah Zaanstad n.a.v. 1 Korintiërs 7:25-40.
Vandaag gaat het over single-zijn – zonder liefdesrelatie door het leven gaan.
En dat is heel breed: het maakt nogal verschil of je nooit getrouwd bent,
of dat je gescheiden bent, of dat je weduwe of weduwnaar bent.
Vorige week zei ik al: het lastige van dit soort onderwerpen
is dat ze niet over iedereen gaan.
In dit geval gaat het ook niet over mij: op mijn 23e ben ik getrouwd.
Ik vraag me dus ook wel af: wie ben ik om over dit onderwerp te preken…
Aan de andere kant: ik vind dit onderwerp te belangrijk om over te slaan.
En ook net als vorige week:
het is mijn bedoeling dat iedereen iets aan deze preek heeft,
niet alleen de singles.
Omdat ik niet echt ervaringskennis kan inbrengen, heb ik op internet gezocht:
hoe vinden christelijke singles dat in de kerk met hen wordt omgegaan?
Wat ik daarin steeds weer tegenkwam:
singles hebben het gevoel dat ze iets uit te leggen hebben.
Als je vertelt dat je geen relatie hebt, krijg je direct de vraag: ‘waarom niet?’
Terwijl als je getrouwd bent, je nooit de vraag krijgt: ‘waarom?’
Wat best een goede vraag zou zijn trouwens…
Maar als je single bent, dán moet je opeens uitleggen
waarom jij alleen door het leven gaat.
En met wat pech krijg je er nog wat goedbedoelde opmerkingen bij als:
‘o, sorry, het spijt me!’ – alsof het een ernstige ziekte is.
Of: ‘huh, maar je bent zo leuk!’ En: ‘ik weet nog wel iemand voor je.’
Als er vervolgens in de kerk ook nog voor je gebeden wordt
tussen de zieken en de werklozen in,
dan krijg je helemaal het idee dat je als single zielig bent.
Klik hier om de volledige preek te lezen.
Meer interessante artikelen in het dossier ‘Alleengaanden’, klik hier.
