Want gij zijt geroepen, broeders, om vrij te zijn; gebruikt echter die vrijheid niet als aanleiding tot het vlees, maar dient elkander door de liefde (Galaten 5:13)
Kent u Icarus? Het was een bekende naam in de oudheid. Het verhaal vertelt dat Icarus met zijn vader Daedalus gevangen zat op het eiland Kreta. Daedalus maakte kunstige vleugels voor zijn zoon, die met was aan het lichaam werden vastgehecht. Met deze vleugels kon Icarus vanaf een berg de lucht in gaan en vliegen. Helaas naderde hij, al vliegend, te dicht de zon. De was begon te smelten en niet ver van het eiland Samos stortte hij in zee.
Dit verhaal verbeeldt het verlangen maar ook de onmacht van de mens om te vliegen. Om vrij te zijn als een vogel. Dat verlangen zit diep in een mens. Vrij zijn. Onafhankelijk zijn. Zich van niets en niemand iets aantrekken. Helemaal je eigen gang gaan. Kunnen doen wat je wilt. Dat lijkt echt het einde. Zoals de jongste zoon in de gelijkenis de wijde wereld in trok. Maar ben je dan echt vrij? Of lijkt het alleen maar even zo? Zoals het leek alsof Icarus echt kon vliegen. Totdat hij in zee stortte. Zijn de mensen om ons heen echt vrij? Of zijn ze toch weer een slaaf geworden? Een slaaf van hun eigen verlangens? Of misschien wel van de duivel? En zullen ze niet eenmaal te pletter slaan? Als zal blijken dat ze niet echt konden vliegen, niet echt vrij waren? Wanneer ben je eigenlijk echt vrij? Zo vrij als een vogel? Wanneer kun je echt genieten van het leven?
Klik hier om de volledige bijbelstudie te lezen.
