Dominee Paul Visser is in de Amsterdamse Jordaan in gesprek. In deze aflevering spreekt hij met Izabela.
Izabela is als kind in Polen Rooms-katholiek opgevoed en later in Nederland ook naar katholieke kerken blijven gaan. Op een gegeven moment merkte ze dat ze inhoud miste. Ze zocht naar meer dan rituelen alleen en had de behoefte om vervuld naar huis te gaan. Paul Visser ziet het als noodzaak dat hart en hoofd bij elkaar blijven en dit ziet hij bij Izabela terug. Verder ziet Izabela het geloof als vriendschap, waar van beide kanten tijd en moeite in gestoken wordt.
