We kunnen vier soorten profetische benaderingen onderscheiden. Maar in alle gevallen gaat het om een werkelijke vervulling in de geschiedenis.
Ten eerste is er de contemporaine of preteristische benadering (van het Latijnse praeter ‘voorbij’). Alle profetieën zijn vervuld in de eerste eeuw. Alles speelt zich af in de tijd van Johannes, de eerste eeuw. Dit is de opvatting van de meeste moderne liberale uitleggers. Ze beschouwen ook meestal de profetieën als ex eventu, opgeschreven nadat het gebeurd is in de vorm van een profetie. Dit is natuurlijk in strijd met het gegeven van echte visioenen, waarin men dan doorgaans ook niet gelooft en de visioenen beschouwt als een literaire vorm. En zo komen we steeds verder van huis.
Ten tweede is er visie dat de profetieën vervuld zijn geworden in de loop van de geschiedenis. De visioenen gaan dan over de kerkgeschiedenis ofwel de wereldgeschiedenis. Er wordt verondersteld dat het verloop van de geschiedenis wordt beschreven en wel chronologisch. Men leest dus de geschiedenis terug in het boek. Deze visie heeft de laatste 100 jaar geen serieuze aanhangers meer. In het 19e eeuwse commentaar van Karl August Dächsel (1818-1901) kun je deze visie nog volop vinden.
Klik hier om het volledige artikel te lezen.
