Portret: Harry Pool

“Zit je ’s avonds thuis… wordt er niet tegen je gepraat. Dus zet je de televisie aan. Er is alleen niets leuks te zien, daarom ga je maar naar bed… zonder nachtzoen”. Harry Pool (74) is gescheiden en voelt zich eenzaam. Hij komt niet meer in de kerk want: “mensen begrijpen me niet en ik zit niet te wachten op hun waarschuwende vingertjes”.

 

Hij heeft geen hoge pet op van kerkmensen die volgens regels leven en hun hart niet laten spreken. Dan maakt de onbekende vrouw in de rij bij de kassa meer indruk: “Ik had net tekort om een zakje aardappels te betalen van 89 cent. Zij rekende spontaan voor me af!”

 

Woorden van Jezus
Als hij ’s nachts wakker ligt, denkt hij aan de woorden van Jezus. “Hij zal me nooit alleen laten! En ik wil leren te zijn als hem. Daarom probeer ik niet boos te zijn of opstandig maar mijn geduld te bewaren. Dus wacht ik gewoon het beloofde telefoontje af van iemand die lang geleden heeft gezegd me te zullen bellen”.

 

Omdat hij de kerkmuren niet meer van binnen ziet, zoekt hij het internet af om te leren hoe hij het christenzijn inhoud wil geven. De woorden van Joyce Meijer raken hem. En ook de lezingen die hij vindt op een christelijk mediakanaal geven Harry handvatten.

 

Hij wordt rustig als hij kijkt naar zijn parkietjes. Uit de computer overstemt een krachtig geluid van een christelijk mannenkoor het vogelgekwetter. “God zorgt voor me, daar zal ik nooit aan twijfelen. Ook al gebeurt er van alles in je leven, ook al overvalt je allerlei naar wereldnieuws…. Daar houd ik me aan vast!”