Het belang van geloofsopvoeding staat buiten kijf, maar wat is de rol van de kerk bij de geloofsopvoeding in gezinnen? Over die vraag bogen zich afgelopen najaar predikanten en professionals in het jeugdwerk tijdens drie regionale ontbijtsessies.
De uitkomst: er is behoefte aan voorbeeldverhalen, materiaal, en manieren om aan te sluiten bij de eigen omgeving. “Wat een eyeopener dat kinderen gelijkwaardig zijn in het geloofsgesprek. Natuurlijk denk je dat ergens wel, maar ook echt vanuit die houding werken is een tweede.” Bezoekers van de drie ontbijtsessies over de rol van de kerk bij de geloofsopvoeding bleken enthousiast over de mogelijkheid om, onder het genot van een heerlijk ontbijt, van gedachten te wisselen over de rol van de kerk bij de geloofsopvoeding. “Dit zouden we vaker moeten doen.”
Opvoeden doe je nooit alleen
Pedagoog Micha de Winter lanceerde het begrip ‘de pedagogische civil society’. Daaronder worden de gemeenschappelijke activiteiten van burgers rond het grootbrengen van kinderen verstaan. Iedereen kent wel het gezegde It takes a village to raise a child. Ouders en kinderen hebben andere opvoeders om hen heen nodig om hen te inspireren en om mede om kinderen heen te staan. Opvoeden doe je namelijk nooit alleen, maar altijd in een gemeenschap. Zo vormen opvoeders samen een ‘pedagogische civil society’. Onderdeel daarvan vormen bijvoorbeeld vrijwilligers van de sportclub, de buurvrouw uit de straat, opa en oma, en de leider van de knutselclub.
Veel in huis
Ook de kerk heeft een belangrijke rol te vervullen in deze gemeenschap van mensen om het gezin heen. Een rol die ouders ondersteunt bij het voeren van het geloofsgesprek met hun kinderen, die ouders inspireert en die ook betrokken is op de kinderen zelf. Om zo samen kinderen de richting te wijzen naar God en hen te laten delen in de hoop van het geloof.
Klik hier om het volledige artikel te lezen.
