(Deze overdenking is overgenomen met toestemming van steunpuntbijbelstudie.nl.)
Voelt u zich wel eens alleen?
Wat een vraag! Natuurlijk doet u dat. Maar ik weet uit mijn eigen ervaring dat de ergste eenzaamheid die van eenzame opsluiting is.
Jaren geleden was ik vier lange maanden alleen in een cel. Op een dag kwam er voor het eerst een zonnestraal door het raam. Ik sprong op en ging zo staan dat die zonnestraal mijn gezicht raakte. Langzaam verschoof deze en ik verschoof ook, om maar zo lang mogelijk van haar licht en warmte te kunnen genieten.
Blijdschap
Dat was een van de ogenblikken dat ik mij als nooit tevoren van mijn eenzaamheid bewust werd. Ik riep tot de Heer en Hij antwoordde: “Heb je vergeten dat er altijd, onder alle omstandigheden, de zonneschijn van Mijn liefde is? Heb ik niet gezegd: ‘Zie, Ik ben met u alle dagen, tot aan de voleinding der wereld ‘ (Mattheüs 28:20)? Ik ben je vrede. Ik kan je nu ook blijdschap geven.”
Ik begon te zingen, eerst zachtjes, later wat harder:
Welk een Vriend is onze Jezus,
die in onze plaats wil staan.
Welk een voorrecht dat ik door Hem
altijd vrij tot God mag gaan.
Ik wachtte even en hoorde uit een andere cel:
Dikwijls derven wij veel vrede,
dikwijls drukt ons zonde neer,
juist omdat wij ’t al niet brengen
in ’t gebed tot onze Heer.
Vriend
Het was het antwoord van een vrouw, die ook alleen in een cel was. Haar man was voor haar ogen doodgeschoten en daarna werd zij gevangengenomen. Maar zij kende Jezus ook als haar Vriend en Heiland. Ik antwoorde haar door te zingen:
Leidt de weg soms door verzoeking,
dat ons hart in ’t strijduur beeft,
gaan wij dan met al ons strijden
tot Hem, die verlossing geeft.
Kan een vriend ooit trouwer wezen
dan Hij, die ons lijden draagt?
Jezus biedt ons aan genezing;
Hij alleen is ’t die ons schraagt.
Een bewaker bonsde op de deur en riep: “Als je niet ophoudt met zingen, stop ik je in de donkere strafcel.” Ik hield op met zingen en wierp me op mijn vuile bed. Er was vrede in mijn hart. De bewaker hoorde het niet, toen ik zo zacht dat alleen mijn Heiland het kon horen, zong:
Zijn wij zwak, belast, beladen
en terneer gedrukt door zorg,
dierb’re Heiland, onze Toevlucht,
Gij zijt onze hulp en borg.
Als soms vrienden ons verlaten,
gaan wij biddend tot de Heer;
in zijn armen zijn wij veilig,
Hij verlaat ons nimmermeer.
Eenzaam
Niet alleen maar in eenzame opsluiting kunnen we ons alleen voelen. Vaak kunt u eenzaam zijn in het gezelschap van vele anderen met wie u niet één bent. Maar Jezus is altijd bij u. Hebt u Hem gevraagd om in uw hart te komen? Dan kunt u met Hem spreken zonder één woord hardop te zeggen. Hij hoort u en Hij heeft u lief. U bent zeer kostbaar in zijn ogen. Halleluja, welk een Heiland!
Overgenomen uit: ‘Zonder Hem kan ik niets doen’ van Corrie ten Boom, met toestemming van Uitgeverij Gideon, Hoornaar.
Filmpje: Welk een vriend is onze Jezus (Kees Kraaijenoord)
Klik hier om naar de hoofdpagina van het themadossier te gaan.
Wij komen in actie tegen eenzaamheid! Bekijk de actiewebsite www.samenvoorverbinding.nl van LPB media (waar Opkijken een onderdeel van is).