The post Inspirerend jeugdwerk appeared first on Opkijken.nl.

Je kunt de volledige lezing bekijken op ons mediaplatform Beleefmee.nl. Maak daarvoor eerst een gratis account aan en bekijk vervolgens hier de lezing.

The post Geloven in de leefwereld van jongeren – door Corjan Matsinger appeared first on Opkijken.nl.

Veel kerken verlangen naar een goede samenwerking met scholen, maar hoe doe je dat? Iedere school loopt tegen dilemma’s aan. Voor de kerk ligt hier een mooie taak.

We verdelen de scholen onder in drie typen (traditiescholen, diversiteitsscholen en zingevingsscholen) en laten zien hoe de kerk kan helpen.

Stuur een kaartje

Traditiescholen hebben te maken met een diversiteit aan opvattingen en uitingen. Leerkrachten, ouders en leerlingen kun je onderverdelen in een orthodoxe hoek en een liberaal/vrijzinnige hoek. Ook het omgaan met een groeiende groep niet-christelijke ouders en leerlingen is lastig.

Klik hier om het volledige artikel te lezen.

The post Samenwerken met scholen doe je zo appeared first on Opkijken.nl.

Het belang van geloofsopvoeding staat buiten kijf, maar wat is de rol van de kerk bij de geloofsopvoeding in gezinnen? Over die vraag bogen zich afgelopen najaar predikanten en professionals in het jeugdwerk tijdens drie regionale ontbijtsessies.

De uitkomst: er is behoefte aan voorbeeldverhalen, materiaal, en manieren om aan te sluiten bij de eigen omgeving. “Wat een eyeopener dat kinderen gelijkwaardig zijn in het geloofsgesprek. Natuurlijk denk je dat ergens wel, maar ook echt vanuit die houding werken is een tweede.” Bezoekers van de drie ontbijtsessies over de rol van de kerk bij de geloofsopvoeding bleken enthousiast over de mogelijkheid om, onder het genot van een heerlijk ontbijt, van gedachten te wisselen over de rol van de kerk bij de geloofsopvoeding. “Dit zouden we vaker moeten doen.”
 
Opvoeden doe je nooit alleen

Pedagoog Micha de Winter lanceerde het begrip ‘de pedagogische civil society’. Daaronder worden de gemeenschappelijke activiteiten van burgers rond het grootbrengen van kinderen verstaan. Iedereen kent wel het gezegde It takes a village to raise a child. Ouders en kinderen hebben andere opvoeders om hen heen nodig om hen te inspireren en om mede om kinderen heen te staan. Opvoeden doe je namelijk nooit alleen, maar altijd in een gemeenschap. Zo vormen opvoeders samen een ‘pedagogische civil society’. Onderdeel daarvan vormen bijvoorbeeld vrijwilligers van de sportclub, de buurvrouw uit de straat, opa en oma, en de leider van de knutselclub.
 
Veel in huis

Ook de kerk heeft een belangrijke rol te vervullen in deze gemeenschap van mensen om het gezin heen. Een rol die ouders ondersteunt bij het voeren van het geloofsgesprek met hun kinderen, die ouders inspireert en die ook betrokken is op de kinderen zelf. Om zo samen kinderen de richting te wijzen naar God en hen te laten delen in de hoop van het geloof.

Klik hier om het volledige artikel te lezen.

The post Kerk heeft rol bij geloofsopvoeding appeared first on Opkijken.nl.

Wat hebben kerken nodig om aantrekkelijk te zijn voor jongeren? ‘Growing Young’ is een Amerikaans onderzoek naar wat kenmerkend is voor geloofsgemeenschappen met actief betrokken jongeren tussen de 15 en 29 jaar. Dit artikel vat het onderzoek samen, met daarbij de reacties van een aantal Nederlandse jongeren.

Wat als eerste opvalt, is dat de aantrekkingskracht van een kerk niet per se te maken heeft met de omvang van een gemeenschap. Ook de gemiddelde leeftijd van gemeenteleden heeft geen beslissende stem. Je kunt zelfs de enige jongere in een gemeente zijn en je thuis voelen. Ook de ligging van de kerk (platteland of stad) en het karakter (traditioneel of hip), het budget en zelfs de liturgie zijn niet de belangrijkste factoren. Aansluiten bij de belevingswereld van jongeren, goede muziek en een hippe spreker kunnen bijdragen om aantrekkelijk over te komen, maar zijn niet essentieel voor jongeren om betrokken te blijven.

Essentieel zijn volgens de onderzoekers van Growing Young zes kenmerken die niet los van elkaar kunnen worden gezien. Hieronder worden de zes kenmerken beschreven. Ik heb negen jongeren in Nederland gevraagd op deze kenmerken te reageren. Hoe kijken zij naar de zes principes van Growing Young? Wat herkennen ze, wat niet en welke kenmerken zijn voor hen de belangrijkste?

Lees hier het volledige artikel.

The post Growing Young: Aantrekkelijk kerk-zijn met jongeren appeared first on Opkijken.nl.

Zo geven studentpsychologen aan dat ze steeds meer studenten in hun spreekkamer zien met steeds ernstiger en complexere klachten, waardoor meer jongeren moeten worden doorverwezen naar de huisarts of geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Eén van de factoren die hierbij vaak wordt aangehaald is de versobering van de studiefinanciering van de laatste jaren, waardoor meer jongeren een bijbaantje nodig hebben om de kosten te kunnen dekken.

Het aantal scholieren en studenten tussen 16 en de 27 jaar dat hun opleiding combineert met betaald werk is tussen 2004 en 2014 gestegen van 39 naar bijna 60 procent. Tegelijkertijd kan dit bijbaantje niet ten koste gaan van de studieprestaties, want door de uitbreiding van de rendementsmaatregelen zoals het Bindend Studieadvies heeft studie-uitloop soms serieuze (financiële) consequenties. De druk die het werken aan een stabiel inkomen, goede resultaten op school, een goed CV en een levendig sociaal leven oplevert, lijkt zich bovendien ook op steeds jongere leeftijd voor te doen.

Ook onder middelbare scholieren wordt hoge prestatiedruk en stress ervaren. Dit heeft consequenties voor de psychische gezondheid van jongeren en jongvolwassenen en kan leiden tot meer burnout of burnoutachtige klachten. Dit is echter op dit moment nog moeilijk met cijfers inzichtelijk te maken.

Lees hier meer over het onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu.

Download hier de brochure bij het onderzoek met cijfers en ervaringen.

The post De mentale druk op jongeren lijkt toe te nemen appeared first on Opkijken.nl.

Aron (22) ging naar de universiteit om psychologie te studeren in Utrecht. In Havo 4 was hij blijven zitten omdat “z’n hoofd vol zat” maar op de universiteit liep hij echt helemaal vast: “Ik zag een docu waarin een meisje zo depressief was dat zij een einde aan haar leven maakte. Het beeld, daar waar dit meisje was, was hetzelfde beeld als waar ik op uitkeek, ik zag de flat waar zij vanaf gesprongen was! Ik schrok, maar ik schrok er nog meer van hoe goed ik het begreep… ik kon me heel goed voorstellen waarom dit meisje een einde aan haar leven maakte!”.

Als student psychologie dacht Aron veel na over het leven en allerlei vragen en andere wereldbeelden hielden hem bezig. Ondertussen liep het helemaal niet lekker met hem. Aron wist dat hij op zoek moest naar hulp en sprak een coach. Hij stelde Aron de vraag waarom hij de studie psychologie deed en wat hij echt leuk zou vinden om te doen. “Het papiertje was voor mij belangrijk  maar voor mijn gezondheid, de rust in mijn hoofd en het plezier in werken, heb ik besloten om mijn hart te volgen: en ik ben nu lekker met mijn handen bezig!”, lacht hij. Aron zit nu in het 2e jaar van de opleiding tot timmerman. “Ik geniet van wat ik maak en ben op een praktische manier bezig waardoor het niet in je hoofd blijft hangen, en de ‘deur kan dicht’ als het werk klaar is.” Nu hij ruimte in zijn hoofd heeft gekregen om nieuwe dingen te leren, speelt Aron ook gitaar en tekent hij graag.

“Toen ik de Havo had gedaan, heb ik half jaar in Canada gewerkt, ook met mijn handen. Daar heb ik een fijne tijd gehad, te midden van geloofsgenoten die mij lieten ervaren hoe ‘anders’ het kan: de vrijheid van een moderne kerk waar je na een hartelijk welkom met koffie en koekje de kerkzaal binnenstapt en geniet van de sfeer en ‘vette muziek’, en daarna lunchen…. daar wil je gewoon bij zijn! Het geloof werd er beleefd op een manier die mij enorm aansprak en terug in Nederland hield ik nog even dit enthousiasme vol. Ik deed overtuigd en oprecht belijdenis. Maar na een jaar verloor ik mijn enthousiasme voor de kerk. Ook deden het wetenschappelijk onderwijs en de vragen die gesteld werden tijdens mijn opleiding psychologie me beseffen dat ieder zijn of haar eigen waarheid gelooft. Door ineens in aanraking te komen met andere waarheden, ben ik vragen gaan stellen. Je hoort weleens dat je niet te veel vragen moet stellen en gewoon moet vertrouwen. Maar ik vind het gevaarlijk om vragen weg te stoppen uit angst voor een waarheid die je niet goed uitkomt. Als er een God is, dan verdient Hij het ook dat er eerlijk over Hem getwijfeld wordt.”

Op dit moment is Aron dus zoekend maar dankbaar voor zijn (geloofs)opvoeding. Hij hoopt dat hij nog veel jongeren kan helpen door wel de ruimte te geven voor vragen als zij in de spagaat van geloof en het leven van alledag zitten. En hij laat zien dat een zoektocht lonend kan zijn. Hij liet zich niet langer leiden door depressieve gevoelens of prestatiedruk, zocht hulp en studeert nu dus niet meer op de universiteit maar werkt met zijn handen om tot zijn doel te komen. “Dan zeggen ze wel eens: van zo hoog naar laag… maar daar lach ik om want ik heb mijn focus weer en geniet van het leven!”

The post Zoektocht in een drukke wereld appeared first on Opkijken.nl.

“We liepen er met catechisatie tegenaan dat jongeren heel erg verschillen, bijvoorbeeld door schoolniveau en of ze wel of niet christelijk onderwijs volgen. Bovendien spraken de onderwerpen niet meer aan en werd de opkomst minder. De effectiviteit liet ook te wensen over: van de drie kwartier catechisatie had je misschien een kwartier een echt geloofsgesprek. We vonden dat het anders moest”, blikt kerkelijk werker Thijs Warnaar terug.

Dezelfde passie

Bezinning op het jeugdwerk leidde tot de visie: ‘We willen jongeren ruimte geven om vanuit talenten naar een uitdaging toe te werken’. Met als motto ‘leren met lef’ werden groepen opgezet als #DurfteZingen, #DurfteTwijfelen en #DurfteOrganiseren. Dit vierde seizoen begon met vijftien varianten om uit te kiezen. “Een groep kan starten als er twee leiders en voldoende deelnemers zijn. We kiezen voor kleine groepen. Op basis van relatie willen wij het verschil maken. Dat werkt, want veel jongeren doen mee”, aldus Warnaar.

Om de week is er een #Durfte-avond, die begint met bijbelstudie en geloofsopbouw. Thijs: “We bieden basismateriaal aan, maar de groep kan ook zelf onderwerpen zoeken die bij hun passie aansluiten.” Daarna gaan de jongeren met het gekozen talent aan het werk, zoals musiceren, sporten, koken, filmen of techniek. “Je zit niet meer op leeftijd bij elkaar, maar je deelt iets, je hebt dezelfde passie. Dan krijg je een heel andere dynamiek. Bovendien komt het serieuze gedeelte beter uit de verf en hebben we langer contact met de jongeren; alle avonden lopen uit. Het is ook makkelijker om leiders te vinden en die redden zich veel zelfstandiger, doordat ook zij met hun passie bezig zijn.”

Oefenplek

“De uitdaging moet wel serieus zijn, ze moeten echt iets kunnen leren”, stelt de Zwolse kerkelijk werker. “Je moet als kerk ook het lef hebben het aan hen over te laten. Ook dat is discipelschap: je leven delen. Mogen meedoen geeft binding met de kerk, ze gaan op een andere manier over de kerk praten; ze schoppen er niet meer tegenaan, want ze zijn er onderdeel van. Ze kunnen meedenken, meepraten en meedoen. Belangrijke redenen voor kerkverlating van jongeren hebben te maken met ouders, relevantie en betrokkenheid. Aan de ouders kunnen we niet zoveel doen, maar met #Durfte zijn jongeren relevant en betrokken. We hopen dat ze zich thuis voelen in de kerk en zelfstandig een taak op zich gaan nemen.”

Sterke binding

#Durfte is een concept, een manier van denken. “Dat werkt zoveel lekkerder dan materiaal, dat als risico heeft dat het snel veroudert”, is Thijs’ ervaring. “Het is echt een succes. Al moet ik daarbij zeggen dat ze wel eerst een keer geweest moeten zijn. Die eerste stap, daar is nog wel winst te behalen. Misschien moeten we toch ouders gaan aansporen hun kinderen te stimuleren om te gaan. Want als ze eenmaal zijn geweest, is er een sterke binding. Na een paar keer is het moeten eraf en zijn ze deel van het proces.

“De jongeren die naar #Durfte komen hebben het goed met elkaar”, concludeert Warnaar. “Maar er zijn natuurlijk ook jongeren die we niet zien. Die echt niet weten wat hun talent is of die nergens zin in hebben. Het is zoeken hoe we hen kunnen aanspreken. Daarom proberen we minimaal twee keuzes aan te bieden: ze kunnen ook kiezen voor jeugdclub (12 tot 16 jaar), gecombineerd met catechisatie, en Youth Alpha (vanaf 14 jaar).

Kim durft te zingen: “Je voelt je gezien”

“Ik zing echt met heel veel plezier en het is tof dat ik de kans krijg om dat op een podium in de kerk te doen”, aldus de 22-jarige Kim. “Ik doe bij #DurfteZingen eigenlijk iets wat ik leuk vind, maar ik ben ook bezig met mijn geloof. En ik doe iets voor de kerk, dat voelt ook best wel goed. Helemaal als je positieve reacties van mensen uit de gemeente krijgt, zoals bij de kerstnachtdienst. Je voelt je gezien als mensen naar je toe komen; als ze interesse tonen en vragen hoe het met je is.”

“Voor mij is dat heel belangrijk om mijn onzekerheid kwijt te raken”, vervolgt ze. “Ik heb slechte ervaringen in mijn dorp; met catechisatie mocht je geen grapjes maken en werd je meteen aangekeken als je iets verkeerds zei. Al dat oordelen en veroordelen, dan ga ik liever niet naar de kerk. Ik was van het geloof afgestapt, laat maar lekker zitten, totdat ik deze kerk leerde kennen.”

“Hier word ik gehoord en voel ik mij begrepen. Ik ben hoogsensitief en in een kerkdienst zijn onwijs veel prikkels, ik hoor en zie alles. Dan zit mijn hoofd zo vol dat ik het soms even nodig heb om op mijn telefoon te gaan. Hier kan ik dat gewoon uitleggen, daar ben ik superblij mee; dat is wel een soort van thuiskomen. Het geeft mij een veilig gevoel en daardoor kom ik altijd.”

“De thema’s waar we het over hebben, gaan er wel diep op in. Als het te serieus wordt, haak ik af. Toch hebben we goede onderwerpen gehad, waarvan het goed is om het er eens met z’n allen over te hebben.”

#Durfte in kleinere gemeenten

De CGK in Zwolle is een grote gemeente met veel jongeren, is #Durfte ook geschikt voor kleinere gemeenten? Thijs: “Ik begeleid dit jaar een groep in de CGK van Meppel, 280 leden of zoiets. Het zijn zes jongeren (12-16 jaar) en we hebben het #DurfteGeloven genoemd. We richten ons op wat kleinere projecten, zoals een themadienst. Alle zes hebben ze hun eigen talenten en die proberen we een plek te geven op de avonden zelf én in de projecten. Wat hier wel een mooie toevoeging is: we eten samen, de ene keer in de kerk en de andere keer bij gemeenteleden thuis. Het leuke daarvan is dat die mensen dan die avond ook meedoen met de gesprekken en de uitwerking van de plannen.”

Dit is een ingekorte versie van het artikel dat is verschenen in Dienst 2|2018. Je kunt het complete artikel als pdf downloaden.

The post #Durfte: een leervorm met lef appeared first on Opkijken.nl.

Klik hier om naar Jong te gaan.

The post Podcast: Jong appeared first on Opkijken.nl.

In een tijd waarin alles maakbaar is, gaat alles vanzelf, lijkt het. Maar dat is met geloven niet zo, je gaat niet geloven doordat je de bijbel leest, naar de kerk gaat of netjes leeft. Want dan gaan we voorbij aan de harde werkelijkheid van Genesis 3.
Een referaat vol goede tools, adviezen en informatie.
 

Je kunt deze lezing bekijken via ons mediaplatform Beleefmee.nl. Maak daarvoor eerst een gratis account aan en bekijk vervolgens hier het referaat Samen op weg naar de Vader.

The post Samen op weg naar de Vader, lezing Jan Bollemaat appeared first on Opkijken.nl.